Roadtrip 3; from Adelaide to Perth to Kulin!

Hoi allemaal!

Het heeft even geduurt, maar hier is ie dat eindelijk, mijn nieuwe verslag.

Lijkt eeuwen geleden dat ik met Nathalie uit Adelaide vertrok. Een heel gedoe was die dag!
We hadden drie leuke jongens gevonden om mee naar Perth te rijden. We zouden kampvuurtjes maken, en langs de weg, in de middle of nowhere slapen. Het klonk allemaal te mooi om waar te zijn. En zoals de ozzies zeggen, als het te mooi klinkt om waar te zijn, dan is dat het vaak ook. En zo dus ook deze keer.
We stonden klaar en gepakt om te vertrekken toen we werden opgebeld door een van de jongens. De auto had de dag ervoor een auto ongeluk gehad, en het verhuurbedrijf wil de auto niet mee geven en heeft ook geen andere auto voor ons. Great!

Het kon allemaal erger, want na wat zoek werk en een paar telefoontjes reden we 's avonds toch nog weg. Niet met drie gezellige avontuurlijke jongens, maar met een Italiaans meisje en in een Chinees. Jup, ik en een Chinees in een auto voor 3 dagen. Respect. Kudo's, heel veel kudo's voor mij mag ik wel zeggen.
Het begon al de eerste avond. De kamping waar we wouden camperen was al dicht. Dus Nathalie en ik waren het er over eens dat we prima op het grasveldje ernaast konden camperen. Maar Meneer de Chinees vond dat niet zo'n goed idee. Hij reed liever door... Hij stelde zelfs voor om naar het casino te gaan, for god shake!
Uit eindelijk sliepen we toch in het tentje naast de camping.

We waren vanplan de volgende dag niet in het donker aan te komen. Helaas ging ons plan niet helemaal op door een groente en fruit controle bij de grens naar West Australia. Tjonge jonge jonge. Dat was wel weer iets wat ik niet snel ga vergeten. Het leek wel een drugs controle!! Heel de auto moest leeg nadat de "niet zo aardige mevrouw" een watermeloen had gevonden, die we waren vergeten aan te geven.
Nathalie en ik konden het niet helpen om deze vrouw uit te lachen. We zijn nou eenmaal opgegroeid in het land van de drugs en de drugscontroles. En deze mevrouw werd gek van een WATERMELOEN!! Het is geen cocaine!
Nouja, we lachde haar niet echt uit, we lachde meer om haar overdreven gedrag. En onze vrolijke kijk op deze "sireuse" zaak koste ons bijna 200 dollar...

's Avonds vierde we oud en nieuw in een stadje, net over de grens, met 30 inwoners. Ik vroeg een van de locals naar haar, en het bleek dat ze was getrouwd. Arme man...

Gelukkig kwam het toch nog goed, en krijgen we geen boete.
Het leukste van die dag was dat we Lorry, onze tour leider van de Gravy tour tegen kwamen. Super toevallig! En die nacht was de beste nacht van de hele trip naar Perth; we konden twee swags lenen, en die nacht vielen we in slaap onder de sterren.

De volgende dag reden de weer de hele dag. 110 km/h precies, want stel je voor er is een flitspaal. De Chinese meneer had een 4wheel drive. Een keer, toen ik reed, en hij sliep, reden we 140 zonder problemen. Dat betekend dat je 30 km per uur meer aflegt, en dat maakt uit, op een afstandje van 3000 km!
Anyway. Die avond kwamen we wat eerder aan op de geplande plaats, zodat we ons tentje eens niet in het donker hoefde op te zetten. Nathalie was er klaar mee, en besloot in het Hotsel te slapen. Ik wou dat ik hetzelfde kon doen, maar het was simpel weg te duur. Via het hostel kwam ze erachter dat er een bus naar Perth gaat. Hij zou dezelfde avond nog aankomen & de Chinese meneer was van plan er nog extra dag over te doen. Je moest de bus eigenlijk boeken, maar soms was er een plek vrij en dan kun je een kaartje kopen bij de chauffeur. Maar helaas is het vakantie tijd, gaan er veel mensen naar Perth & was er dus geen plek vrij is de bus.
Het goede nieuws was, dat meneer de Chinees net zo gek werd van ons als wij van hem en hij besloot ook dezelfde dag nog aan te komen in Perth. Geluk kon niet op!

Het geluk kon nog minder op toen we de volgende dag bij Sky van de Jobshop in het kantoor zaten. Nog dezelfde dag had ik een baantje rond en twee dagen later namen Nathalie en ik afscheid. Ik had een job in Kulin gevonden. 3 uurtjes ten oosten van Perth.

Twee weken geleden, op donderdag, 's morgens vroeg, na slechts drie dagen, maar drie gezellige dagen in Perth, zat ik in de bus naar mijn nieuwe thuis; Kulin.
Kulin is een klein dorpje, het telt ongeveer 350 inwoners, en de belangrijkste bron van inkomsten komt vanuit de schapen en graan. Er is een "bomen boederij" waar een aantal backpackers werken en dus ook een hostel, waar zij verblijven.
Kulin staat bekent om zijn jaarlijkse bush race. En er is een 'Tin horse highway', wat de hoofdweg naar Kulin is. Langs deze weg staan allemaal tinne paarden, en elk jaar is er een wedstrijd voor het mooiste tinne paard.
Verder is er een zwembad, wat goed uitkomt, wat het was vandaag 38 graden. Een beetje verkoeling is dus wel welkom!
En dan is er natuurlijk de pub met hotel waar ik werk! Er is een supermakt, een postoffice, een cafetaria, politie buro, een gebouw met touristen informatie, comptuters & waar de dokter eens per week komt. Er is een kapper, die in februari pas weer open gaat ivm vakantie, en een winkel met tuinspullen en twee rekken kleding.

Ja, twee weken geleden, lijkt al veel langer. Ik ben super warm opgevangen. Toen ik uit de bus stapte was ik super senuwachtig, op een goede manier, opgewonden. En ik werd opgevangen door twee meiden, van mijn leeftijd, die net zo opgewonden waren als ik. Het was super leuk en ik voelde me meteen thuis.
's Avonds werkte ik mijn eerste shift. Het viel niet mee. Die ozzie boeren spreken toch net iets anders dan de Engelse mensen op de tapes op school deden. Denk maar aan onze eigen boeren. Maar ondertussen ben ik al aardig gewent, en gaat het erg goed. Ben erg tevreden over mezelf.

Het leukste vind ik toch wel dat ik met Ozzie's werk, allebei me collega's zijn Ozzies, en dat ik tussen de Ozzie's werk. Ik heb al super veel geleerd, niet alleen qua werk, maar ook qua hun manier van doen, denken en praten. Als ik over twee maandjes weg ga, dan spreek ik meer Australisch dan Engels. Hahah.

En je zou denken dat er niet veel te doen is hier, maar ik vermaak me prima met de locals.
Ik ben blij dat ik naar Kulin ben gegaan. Het werk is leuk, de mensen zijn nog leuker en me twee collega's zijn geweldig. Ik werk veel uur, maar omdat het werk leuk is geeft dat niet.

Ik heb niet gemakkelijk toegang tot het internet, maar ik zal proberen snel weer een update te plaatsen.

Catch you later!

Heel veel liefde vanuit het liefdevolle stadje Kulin!