In Adelaide

Maandag 5 december reden we in een uurtje terug naar Adelaide. Via Colette, een Australisch meisje wie we ontmoet hadden tijdens de tour naar Alice Springs, konden we misschien een appartementje regelen. Haar broer was namelijk opzoek naar een nieuwe huisgenoot. Het contact tussen Colette en ons verliep alleen erg stroef door onze slechtwerkende telefoons. (Blackbarry he...) Maar uiteindelijk is het gelukt om met Colette af te spreken zij het 04 nummer van Nathalie aan haar broer gaf, zodat hij ons kon bellen. Binnen een uur belde hij ons op en bleek geen 2 minuten van het depot van Wicked Camvans te wonen, waar we op dat moment waren. Dus we gingen er meteen langs om het appartement te bekijken. En het zag er prima uit! We waren zo blij! We hebben met z'n 2e een eigen kamer, met 3 grote kledingkasten erin, een bureautje en 2 nachtkastjes. Verder is er een woonkamer en een kleine open keuken. Met vaatwasser!! De badkamer zag er prima uit, net als alles eigenlijk.
Dus besloten we het aanbod aan te nemen, en we spraken af dat we de volgende dag erin konden. Het zou ons 125 dollar per week per persoon gaan kosten. Dat is goedkoper dan een hotsel, en we kunnen ook nog gratis gebruik maken van het internet en gratis wassen. Veel beter kan het bijna niet worden.

Die ochtend voor we met Oliver -zoals de "huisbaas"/ "huisgenoot" heet- afspraken, reden we terug naar het inlever punt van de Wicked campervan om te vragen of we het busje bij hun mochten parkeren, zodat we de stad in konden gaan, zonder parkeer geld te betalen. Dat mocht gelukkig, en de eigenaar bood ook nog aan dat we wel op het terrein in de van mochten slapen.

We gingen de stad in, opzoek naar een Telstra om mijn telefoon gefixt te krijgen. Echt heel gedoe met die stomme telefoons!
En ik maakte een afspraak in de bibliotheek om het internet gratis te gebruiken. Hier mag je 1 uur per dag gratis het internet gebruiken, super handig! Zo kon ik mooi wat foto's van onze tourtjes uploaden. Nathalie ging niet mee, die ging wat chille en lezen in de van.
Toen ik later die middag rond 4 uur terug bij de bus kwam, trof ik haar aan met een Nederlandse jongen. Hij bleek de vriend van Bear, de nederlandse jongen die voor Wicked werkt en wij vorige keer dat we ons busje inleverde al hadden ontmoet.
We liepen met Teark mee naar het depot waar Berend (Bear) was, om daar wat te chillen. Hij bood aan om te blijven eten, en dus aten we die avond gezellig met z'n 4e, achterin de garage, aan een camping tafel en op afgedane banken. Een klein huisje achterin het depot.
Na een paar biertjes gingen we met z'n 4e naar een barretje in de stad waar we nog een paar biertjes dronken.
Die avond sliepen we in ons busje, in de garage. Gratis en gezellig!

De volgende ochtend, dinsdag 6 december, gingen we, na een stevig ontbijt van Teark, naar ons appartementje. We laadde ons buisje uit en onze nieuwe luxe kledingkasten vol. Twee maanden geen backpack! Alleen wel opletten dat we niet de kledingkasten volstouwen, met als gevolg dat het straks niet meer in de backpack past. Gelukkig hebben we niet veel geld over om uitgebreid te shoppen, dus dat scheelt.
Na een heerlijke douch en een wasje te hebben gedraaid kon ik weer terug naar de Telstra winkel, want ik kon nog steeds het internet op mijn mobiel niet gebruiken. Dik een uur later ging ik zonder oplossing, maar met een afspraak voor de technische helpdesk, over 3 dagen, de deur weer uit. Hopelijk ben ik over 3 dagen eindelijk van al dat gezeur af!
Terug in het appartement had ik lunch, waarna ik naar het parkje, een straat achter het appartement ging om te chillen en van het zonnetje te genieten.
Vervolgens gingen we boodschappen doen met Oliver, wie ons meteen een beetje de stad liet zien.
's Avonds gingen we bij de netbal- wedstrijd van Colette kijken, wat erg grappig was. Het lijk een beetje op korfbal, maar dan met meer regels, en met een basket in plaats van een korf. Was leuk om eens gezien te hebben, zeker omdat het erg Australisch is.
Wat wel appart was, is dat je 4 dollar 50 moet betalen om binnen te komen. Terwijl Colette bodem team speelt... Kan me niet voorstellen dat ik elke keer 4.50 zou betalen om Patrick te zien voetballen...

Woensdag 7 december gingen we dan eindelijk echt opzoek naar werk!
We zijn hostels afgegaan om te kijken of zij advertenties hadden hangen op hun prikbord en we hebben een fiets gehuurt om naar Glennelg te gaan, wat aan het strand ligt en waar veel barretjes zijn.
Alleen vroegen ze overal om een CV, maar die hadden we niet.. Dus besloten we maar weer terug naar Adelaide zelf te gaan.
Die avond gingen we naar onze Nederlandse vrienden bij Wicked om een CV te maken en uit te printen. We namen ons voor om de volgende dag terug te gaan naar Glennelg (is ong 45 min fietsen) en om dit dan meteen te combineren met een middagje strand liggen.
Oh en die avond kookte ik Indisch, met hetzelfde merk als thuis! Hahah

Donderdag 8 december gingen we niet naar Glennelg. Op de een of andere manier is het altijd slecht weer als ik plan naar het strand te gaan...
We gingen nu echt langs alle hostels, alle andere dan de twee die we de eerste keer hebben gezien. We namen foto's van alle advertenties, zodat we de nummers later konden bellen.
Terwijl Nathalie alvast terug ging naar het hostel, liep ik nog een rondje door het centrum. Van al het lopen de laatste maand waren mijn slippers compleet versleten en mijn Birkenstoks had ik eerder al weg moeten doen, omdat de zool hard was geworden en was gaan schuren. Ik moest dus echt nieuwe schoenen hebben! Ik kocht een paar leuke slippertjes en een paar flipflops. Ik had ook een nieuwe portomonee nodig, omdat me oude stuk was en dus kocht ik die ook. En toen zag ik mijn kerst kado'tje.
Die avond nam Oliver ons en zijn zusje Colette mee uit eten bij een Indisch restaurant, genaamd Maya. Wat erg lekker en gezellig was. En ook nog eens goed voor ons Engels!

Vrijdag 9 december ging ik terug naar de stad om mijn kerst cadeau van papa en mama te kopen; een hele mooie Guess tas! (Flash- packer, I know!). Nog dezelfde dag, terwijl ik met mijn mooie nieuwe tas en dergelijke slippertjes over straat liep, werd me TWEE keer om de weg gevraagd! (2x kon ik ze niet helpen, maar dat vertellen we er niet bij). Alsof ik een local was! Ben ook echt super blij met me nieuwe tas! Thanks Papa en Mama! :D
Verder heb ik die dag eigenlijk alleen maar rond gelopen, niet veel bijzonders. Heb onze reservering bij Backpackers Oz geannuleerd en ben naar mijn afspraak bij Telstra geweest. Wat we erg kort kunnen houden; mijn telefoon doet het nog steeds niet.
's Avond bakte ik eieren met gebakken champions en uitjes, en een met kaas voor Nathalie.
Na het eten wandelde ik een rondje met Nathalie door het park en nu lig ik op de bank mijn blog te typen.
Het leven wordt nu een beetje normaal. En al helemaal als we straks een baantje hebben!
Daar over gesproken; Nathalie heeft wel iets goeds (zinvols) gedaan vandaag! Ze heeft geregeld dat we morgen ochtend om 10 voor 8 een proefdag hebben.
We moeten dan goede doelen verkopen op straat, aan voorbijgangers. Het heeft alleen een nadeel; we krijgen op commissie betaald. Van het bedrag dat we binnenhalen krijgen we 35 procent uitbetaald.
Als je dus 40 dollar binnenhaalt, dan krijg je 14 dollar mee naar huis.
Hopelijk willen genoeg mensen een goeddoel van ons kopen, zodat we morgen avond wat kunnen eten...
Nee hoor, hahah, zo erg is het nog niet.
Maar we zullen zien hoe het gaat, ben erg benieuwd!

Dat was het weer voor deze keer!
Iedereen heel veel succes met de koud, de voorspelde sneeuw en het krabben. Wij genieten wel verder van onze 30 graden. (Okee 25 gister en 22 vandaag..)
En excuses voor het rommelige begin.

Tot snel allemaal! Dikke kus, uit het mooie Aussie-Land!

En Pap en Mam, nog een keer thanxx voor me super kerst cadeau!